Czy warto sprzątać
Dbanie o otoczenie, w którym się mieszka jest niezwykle istotne z uwagi nie tylko na komfort samego zamieszkania, ale również z uwagi na higienę i bezpieczeństwo. Liczne dziś osiedla, na których znajduje się wiele bloków zamieszkiwane są głównie przez młode małżeństwa, które mają malutkie dzieci. Stąd właśnie tak ważne, żeby wokół tych właśnie osiedli panował ład i porządek. Dzieci wychodzą na podwórko, bawią się i korzystają ze wszystkiego co jest dookoła. Oczywiście, początkowo i tak dzieci wychodzą jedynie pod opieką swoich rodziców. Jednakże i to nie jest w stanie uchronić ich przed kontaktem z różnymi zanieczyszczeniami. Dlatego właśnie ważne jest sprzątanie osiedli, tak by nie było wokoło porozrzucanych śmieci, by nie było na chodnikach czy trawnikach psich odchodów czy niedopałków papierosów. Te wszystkie elementy są właśnie głównymi przyczynami chorób i infekcji i to właśnie z nimi w pierwszej kolejności należy się uporać, chcąc mieszkać w warunkach satysfakcjonujących, zadowalających i sprawiających przyjemność mieszkańcom. Brud nikogo nie będzie ekscytował.
Kultura i sprzątacz
W polskiej kinematografii zapisało się kilka słynnych kreacji sprzątaczek:
sprzątaczki w kultowej polskiej komedii Co mi zrobisz jak mnie złapiesz,
sprzątaczka w klubie sportowym "Tęcza" grana w filmie Miś przez Hannę Skarżankę,
w tej samej roli w filmie Ryś plejada gwiazd polskiego filmu: Grażyna Szapołowska, Joanna Żółkowska, Krystyna Janda, Dorota Stalińska, Anna Majcher i Beata Tyszkiewicz.
Tytuł Une femme de ménage czyli Sprzątaczka nosi francuski film w reż. Claude'a Berri z 2002 r. Główne postacie sprzątaczek lub sprzątaczy można znaleźć również w innych filmach2:
Good Will Hunting (1997, reż. Gus Van Sant),
Joe Dirt (2001, reż. Dennie Gordon),
My Life Without Me (2003, reż. Isabel Coixet),
Vera Drake (2004, reż. Mike Leigh),
Volver (2006, reż. Pedro Almodóvar),
La Sconosciuta (2006, reż. Giuseppe Tornatore).
Wokół postaci sprzątaczki osnute bywają również fabuły utworów literackich:
Jonathan Carroll Ale karuzela! w: Czarny koktail i inne opowiadania, Dom Wydawniczy REBIS, Warszawa 1998, ISBN 83-7120-681-X3,
Barbara Ehrenreich Za grosze. Pracować i (nie) przeżyć, Wydawnictwa W.A.B., Warszawa 2006, ISBN 83-7414-209-X4,
Mary Gaitskill Veronica, Dom Wydawniczy REBIS, Warszawa 2006, ISBN 83-7301-879-43.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sprz%C4%85tacz
Washlet - definicja
Współczesną ubikację w Japonii nazywa się washletem (jap. ??????? Woshuretto?) lub deską klozetową czyszczącą ciepłą wodą (jap. ?????? onsui senj? benza?). Jest to jeden z najbardziej zaawansowanych rodzajów ubikacji na świecie4. Produkt firmy TOTO Washlet Zoe został odnotowany w księdze rekordów Guinnessa jako najbardziej zaawansowana ubikacja na świecie posiadająca 7 funkcji. Ponieważ model został zaprezentowany w 1997, najprawdopodobniej jest mniej zaawansowany od najnowszego modelu TOTO Neorest20.
Pomysł washletu przyszedł z zagranicy. Pierwsza muszla klozetowa ze zintegrowanym bidetem została wyprodukowana w Szwajcarii w 1964 roku. Era ubikacji naszpikowanych elektroniką zaczęła się w Japonii w 1980 roku5 wraz z zaprezentowaniem Washlet G Series przez TOTO. Od tamtej pory nazwa washlet jest używana w odniesieniu do wszystkich rodzajów japońskich elektroniczno-mechanicznych systemów muszli klozetowych. W 2002 roku prawie połowa domostw japońskich posiadała taką ubikację, co przewyższało liczbę domostw posiadających komputer osobisty34. Na pierwszy rzut oka muszla taka wygląda podobnie do spotykanych na Zachodzie. Jednakże posiada ona kilka dodatkowych funkcji takich jak: suszarka, podgrzewanie siedziska, opcje masażu, ustawienia strumienia wody, automatyczne podnoszenie pokrywy, automatyczne spłukiwanie itd.2. Funkcje te obsługiwane są za pomocą panelu sterującego, który może być przymocowany do deski sedesowej lub umiejscowiony na ścianie (wówczas często jest bezprzewodowy)2.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ubikacje_w_Japonii